Label “crisis” misbruikt om hard optreden te rechtvaardigen *column*

Klimaatcrisis, coronacrisis, asielcrisis, economische crisis, stikstofcrisis, wooncrisis, jeugdzorgcrisis, energiecrisis. Waarom verkeert ons land sinds een aantal jaar permanent in crisis? In een staat van opeengestapelde crises zelfs, waar er steeds een bij komt en nooit een af gaat. Is het domheid, incompetentie, onvermijdelijkheid, kwaadaardigheid? Wat is de verklaring? Het antwoord op die vraag is eenvoudig, huiveringwekkend en komt van een zeer betrouwbare afzender.

‘Zijn de problemen nou echt zoveel groter dan voorheen, of komt de stempel ‘crisis’ het openbaar bestuur ook goed uit?’ vraagt de Raad voor het Openbaar Bestuur zich af in het rapport Gezag herwinnen.  Bij veel van de zogenaamde crises die ons land nu teisteren gaat het helemaal niet om noodsituaties die ons ineens overvallen, maar om gewone bestuurlijke taken die jarenlang slecht zijn uitgevoerd of genegeerd: ‘De Raad constateert een bijna koortsachtige focus op de korte termijn, waardoor sluimerende problemen pas worden aangepakt wanneer we als samenleving door de sociale, humanitaire of ecologische ondergrens zijn gezakt, en de politiek zich met recht gedwongen voelt te spreken van een crisis.’

Hele column hier voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor een tientje per jaar.