Voor veel mensen is de coronacrisis alweer iets uit het verleden, iets wat ver achter ons ligt, maar voor sommige ondernemers is het nog dagelijkse realiteit. Ik ging deze week mee met Pieter Dik en Jouke Lemmers naar het Paleis van Justitie in Den Haag. Zij zijn allebei schipper en eigenaar van een charter zeilschip, mochten tijdens de lockdown niet varen met gasten en liepen dus veel inkomsten mis. Zij vechten nog altijd voor de coronasteun waar zij recht op hebben, maar die ze niet krijgen omdat hun schip te jong was (!)
De lockdown was bedoeld om de zorg te ontlasten en mensen te beschermen maar er kwam alleen coronasteun voor oude schepen die eigenlijk in het museum thuishoren en niet meer geschikt zijn voor schoolreisjes en ander vertier. Juist met deze schepen gebeuren soms (dodelijke) ongelukken vanwege de oude, vaak verrotte masten. Maar de nieuwe schepen die aan alle veiligheidseisen voldeden kregen geen steun van de overheid. Snap jij het? Hoe bizar is een leeftijdsgrens? We gaven toch ook niet alleen steun aan oude versleten sportscholen of bruine kroegen?
Er is willekeur in het spel, maar er lijkt ook sprake van persoonlijke voorkeuren. Welke rol speelde D66-Kamerlid Tjeerd de Groot daarin? Waarom kwam Mona Keijzer niet op voor de schippers van de moderne schepen? Schipper Pieter Dik van het zeilschip De Raedt van Toezigt verloor zijn eerdere rechtszaak tegen het ministerie en spande het hoger beroep aan dat deze week diende. Ik wachtte hem en Jouke Lemmers van Offshore Yacht Charter buiten de deur van het Paleis op en hoorde hun verhaal aan.
Meer over het leven aan boord van het babyblauwe zeilschip Cherokee van Jouke Lemmers lees je in mijn roman Leven als Jarmund. Wil je mijn werk steunen? Word dan lid van de Club van Dwarskijkers, dat kan al voor 15 euro per jaar (incl BTW). Een ander bedrag doneren mag ook. Clubleden kijken de video zonder onderbrekende reclame hier, ook te beluisteren als podcast.
Word lid